Mcelenk - Öğütlü HİKÂYELER

Teker teker okuduğum ve seçtiğim, yazdığım hikâyeler..

Ben Çekilirim
Bir gün Diyojen, dar bir sokakta zengin ve kibirli bir adamla karşılaşmış. Mağrur zengin; "Ben bir serserinin önünden asla çekilmem!" deyince, Diyojen; "Ben çekilirim." demiş ve kenara çekilip adama yol vermiş.

Öylesine Bir Hikâye
Anlatacağımız olaylar; Herkes, Herhangi Biri, Hiç Kimse ve Birisi adındaki dört arkadaş arasında geçmektedir.
Yapılması gereken çok önemli bir iş vardı. Herkes, Birisi'nin bu işi yapacağını düşünüyordu. Gerçi işi, Herhangi Biri de yapabilirdi. Ama Hiç Kimse yapmadı. Birisi buna çok kızdı. Çünkü ona göre iş, Herkes'in işiydi. Herkes, Herhangi Biri'nin bu işi yapabileceğini düşünüyordu. Fakat Hiç Kimse, Herkes'in yapmayacağının farkında değildi.
Sonunda, Herhangi Biri'nin yapabileceği bir işi, Hiç Kimse yapmadığı için Herkes, Birisi'ni suçladı.

Yapanın Yanına Kalmaz
Devrin padişahı, sarayının bahçesindeki bir ağacı çok seviyordu. Bahçıvana; "Bu gül ağacına iyi bak!" emrini verdi. Günün birinde bir bülbül bu ağaca musallat olup, gülleri yerlere serdi. Bahçıvan, olanları padişaha anlattığında padişah; "Sen hiç merak etme, bülbülün yaptığı yanına kalmaz." diye cevap verdi.
Bahçivan birkaç gün sonra bülbülü yılanın ağzında görünce bunu da padişaha anlattı. Padişah yine aynı cevabı vererek;"Yılanın yaptığı da yanına kalmaz." dedi.
Bir süre sonra bahçe işlerini yürüten bahçivanın ayağına dolaşmaya çalışan yılan bahçivan tarafından öldürüldü. Padişaha anlatılınca; "Bahçivanın da yaptığı yanına kalmaz." diye cevap verdi.
Bir zaman sonra bahçivan, padişahı kızdıracak bir suç işledi. Başına gelecekleri bildiği için padişahın huzuruna çıkıp; "Efendim!" dedi. "Yapanın yanına kalmayacağını siz söylerdiniz. İhtimal ki şahsınıza karşı işlediğim suça karşı ölüm cezası vereceksiniz. Bana bu cezayı verirseniz sizin yanınıza kalır mı?" diye sordu.
Padişahı kendine getiren bu soru bahçivanı affetmesine sebep oldu.

Taht
Bir gün saraya gelen bilge bir adam, padişahın sarayda olmadığını görmüş ve geçip tahta oturmuş. Bunu gören saray muhafızları, onu tahttan indirdikleri gibi, bir güzel de dövmüşler. Dayağı yiyen adam oturup ağlamaya başlamış. Tam bu sırada içeri giren padişah, bilge kişiyi ağlar görünce üzülmüş ve çevresindekilere onun neden ağladığını sormuş. Durumu anlatmışlar. Padişah bilge kişinin gönlünü almak için yaklaşmış. Ancak bilge kişi hükümdara; "Hayır, hayır!" demiş. "Beni dövdükleri için ağlamıyorum. Tahtta birkaç dakika oturunca bu kadar dayak yedim. Siz ise yıllardır oturuyorsunuz. Kimbilir ne kadar çok dayak yiyeceksiniz.. düşünüp, ona ağlıyorum."

Bunun İçin Çok Şey Farkeder
Bir genç sahilde yürüyordu. Yaşlı bir adamın yaptıkları dikkatini çekti. Yerden aldığı deniz yıldızlarını denize atan yaşlı adama; "Ama, dedi. Kilometrelerce sahilde, binlerce deniz yıldızı var. Birkaçını denize atmanız, neyi değiştirecek ki?
Yaşlı adam, yerden bir deniz yıldızı daha aldı.. Gencin şaşkın bakışları altında, elindeki deniz yıldızını denize atıp; "İşte gördün mü?" dedi. "Bunun için çok şey farketti bile.."

Dünyanın Sıkıntısı
Yerine geçecek kimsesi olmayan bir hükümdar, ölmeden önce şöyle bir vasiyette bulundu; "Öldüğüm gün şehrin kapısından girecek ilk kişiye ülkemin yönetimini teslim edin!"
Hükümdar öldükten sonra şehrin kapısından giren ilk kişi, tesadüf bu ya, bir dilenciydi. Hükümdarlık tacını onun kafasına geçirip tahta oturttular. Bir zaman sorna ülkeyi yönetmekte acze düşen yeni hükümdar, düşmanların saldırısı ve ülkenin içinde bulunduğu ekonomik darboğaz nedeniyle bunalmaya başladı. Büyük sıkıntılar yaşadığı o gün lerde eski bir dostuyla karşılaştı. Bir ekmeü, zor buldukları günleri hatırlatan arkadaşı; "Ne büyük bir devlet konmuş başına" dedi. "Tebrik ederim."
Hükümdar şöyle cevap verdi; "İçinde bulunduğum duruma üzülmen gerek. Eskiden sadece bir ekmeğin yokluğunu çekerdim. Şimdi ise bütün dünyanın sıkıntısını çekiyorum."

Başa Dön